Jednak nie każda wadliwość wypowiedzenia umowy o pracę pociąga za sobą opisane powyżej skutki. Kwestię tę rozstrzygnął wyraźnie Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 stycznia 2011 r. o sygnaturze akt II PK 102/11.W rozpatrywanym stanie faktycznym pracownikowi przyznane zostało odszkodowanie na podstawie art. 45 kodeksu pracy z powodu wadliwości wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego na podstawie art. 10 ust. 1 Ustawy o zwolnieniach grupowych. Jednocześnie jednak Sąd ustalił, że mimo zasądzenia na rzecz pracownika odszkodowania, nadal przysługuje mu prawo do odprawy na podstawie art. 8 Ustawy o zwolnieniach grupowych. Cytując za uzasadnieniem Sądu „korzystny dla pracownika wynik sporu o odszkodowanie z art. 45 KP nie przesądza o zasadności roszczenia o odprawę pieniężną z art. 8 Ustawy o zwolnieniach grupowych, gdyż przesłanką tego ostatniego świadczenia nie jest niezgodność z przepisami bądź bezzasadność wypowiedzenia umowy o pracę, ale rozwiązanie stosunku pracy w ramach zwolnień grupowych lub indywidualnych spowodowane przyczynami niedotyczącymi pracownika”.
Oznacza to, że jeżeli odszkodowanie zostało pracownikami przyznane z powodu wadliwości wypowiedzenia innej niż pozorność (nieprawdziwość, nierzeczywistość) przyczyny wskazanej jako podstawa wypowiedzenia, a wadliwość wypowiedzenia będzie ograniczała się do formalnego naruszenia prawa (np. w stosunku do członka związku zawodowego nie przeprowadzono konsultacji w trybie art. 38 K.p.), pracownikowi obok odszkodowania przysługiwać będzie nadal prawo do świadczenia z Ustawy o zwolnieniach grupowych, tj. odprawa.
Autor: Izabela Dziubak, redaktor serwisu www.radapracownikow.pl
Stan prawny: 28 listopada 2012 roku
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.